-
1 spurcatus
1. spurcātus, a, umpart. pf. к spurco2. adj.грязный, мерзкий, отвратительный ( helluo spurcatissimus C) -
2 spurco
spurco, āvī, ātum, āre (spurcus), besudeln, verunreinigen, Plaut., Catull. u. ICt. – Partiz. adjekt. im Superl., helluo spurcatissimus (unflätigster), Cic. de domo 25.
-
3 spurco
spurco, āvī, ātum, āre (spurcus), besudeln, verunreinigen, Plaut., Catull. u. ICt. – Partiz. adjekt. im Superl., helluo spurcatissimus (unflätigster), Cic. de domo 25. -
4 spurcātus
spurcātus adj. with sup. [P. of spurco], filthy, foul, defiled: senectus impuris moribus, Ct.: helluo spurcatissimus. -
5 Грязный
- sordidus; coenosus; limosus; lutulentus; stercorosus (aqua); stercoreus (miles); squalus (vestis); squalidus (corpora; homo); spurcus (saliva; umor); spurcatus (helluo spurcatissimus); impurus; immundus; obsoletus (sanguine, sordibus); -
6 Мерзкий
- foedus (spectaculum; monstrum; odor); abominandus; aversandus; detestandus; taeter; obscenus; turpis; spurcus (tempestas; vita; homo); spurcatus (helluo spurcatissimus); turpis; detestabilis; nefandus; obscenus; -
7 Отвратительный
- foedus (spectaculum; monstrum; odor); nauseosus; miser (homo perditus miserque); atrox (caedes; facinus; bellum); fastidiosus; turpis (aspectus deformis atque turpis; vestitus; crimen; facinus; spectaculum); taeter (odor; vox; spectaculum); spurcus (tempestas; vita; homo); spurcatus (helluo spurcatissimus); abominabilis; informis; obscenus; odiosus; rancidus (aspectus); -
8 spurcatus
spurco, no perf., ātum, 1, v. a. [id.], to make filthy, to befoul, defile (rare; syn.: polluo, contamino).I.Lit.:* II.si quis fimo aliquem pertuderit, luto oblinierit, aquā spurcaverit,
Dig. 47, 11, 1:vinum,
ib. 9, 2, 27:ex istoc loco spurcatur nasum odore inlutili,
Plaut. Men. 1, 2, 57.— -
9 spurco
spurco, no perf., ātum, 1, v. a. [id.], to make filthy, to befoul, defile (rare; syn.: polluo, contamino).I.Lit.:* II.si quis fimo aliquem pertuderit, luto oblinierit, aquā spurcaverit,
Dig. 47, 11, 1:vinum,
ib. 9, 2, 27:ex istoc loco spurcatur nasum odore inlutili,
Plaut. Men. 1, 2, 57.—